Jak kwalifikować co jest a co nie jest środkiem trwałym?

Czy monitor to środek trwały? A krzesło biurko kontenerek? Jak kwalifikuje to ustawa?

Ustawa o Rachunkowości (UoR) (art. 26 i 27) nie wskazuje wartości od jakiej należy kwalifikować majątek do trwałych składników. 

To ich fizyczne właściwości i okres przewidywanego użytkowania o tym decydują.

Ujęcie w formie wartościowej (kwota graniczna) pojedynczego składnika majątku ma odniesienia do ustaw podatkowych i jest związane z możliwością albo jednorazowej amortyzacji albo  umorzeń w czasie, niezależnie od ich przeznaczenia i użytkowania.

Takie działanie jednak powoduje rozbieżności w kwalifikowaniu trwałych składników majątku i różne oceny pod względem użytkowania i zarządzania majątkiem przez poszczególne księgowe.

To powoduje często że np. monitor nie jest ujęty w ewidencji jako środek trwały bo jego wartość jednostkowa jest poniżej 10 000 złotych, tymczasem bezwzględnie jest to środek trwały ze względu na jego charakter użyteczności i czas powyżej 12 mc.

Monitory z resztą to jeden z częściej kupowanych przedmiotów na które wydajemy spor środki z budżetu firmy, warto zatem wiedzieć czy wszystkie są wykorzystywane i sprawne.

Dlatego wszystkie przedmioty, niezależnie od ich wartości

spełniające 4 podstawowe kryteria:

 

  1. zakupione na potrzeby Firmy,
  2. rzeczowe składniki majątku (przedmioty stanowiące wyposażenie oraz sprzęt)
  3. kompletne, zdatne do użytkowania,
  4. o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż 1 rok ( 12 miesięcy)

winny być ewidencjonowane ze szczegółowością:

  1. dla wyposażenia :

numer ewidencyjny z etykiety inwentarzowej naklejonej na przedmiot

opis: wartość, numer faktury, dostawca, data zakupu, lokalizacja, cechy charakterystyczne  (kolor, rozmiar,) użytkownik, element zestawu jakiego itp.

  1. dla sprzętu:

numer ewidencyjny z etykiety inwentarzowej naklejonej na przedmiot

opis : numer faktury, dostawca, data zakupu, data produkcji, wartość, lokalizacja, cechy charakterystyczne ( typ/model, producent, użytkownik, numer seryjny, itp.)

To jest bezwzględne mimimum ewidencjyjne.

Rozliczenie konta księgowego „Inwestycje rozpoczęte” na „Środki Trwałe” powinno odbywać się na podstawie spisu z natury wykonywanego przed uruchomieniem lokalizacji a nie po jej uruchomieniu. Dałoby to gwarancję prawidłowości oklejenia numerami inwentarzowymi poszczególnych jednostkowych przedmiotów (niezaliczanych do budynku) i możliwości ich wyceny jednostkowej bezpośrednio w księgach tego okresu w jakim powstał.

Oprogramowanie w którym przechowywana i prowadzona jest ewidencja środków trwałych powinno zawierać nie tylko rejest i kartoteki ale też możliwość tworzenia dowolnie konfigurowanych raportów, aby z tej ewidencji korzystały nie tylko ksiegowe, ale również biznes, administracja i IT.